Waarom struikelverhalen charmanter zijn dan successtories
Ken je dat gevoel? Dat je af en toe compleet overwhelmed raakt door alle succesverhalen van ondernemers? ‘Dankzij deze drie simpele stappen vertienvoudigde ik mijn omzet. In minder dan een half jaar tijd.’
‘In twee maanden tijd verwelkomde ik 60 nieuwe klanten. Zonder enige inspanning.’
De verhalen die je her en der om de oren vliegen zijn zó geweldig en zó succesvol dat je er bijna onzeker van zou worden. Bijna. Want hoe leuk is het eigenlijk om alleen maar opgepoetste verhalen te lezen?
Grijpen naar successtories is o zo verleidelijk, maar lopen mensen daar echt warm voor? Ik geloof er niks van.
Hoera voor hindernissen
Ik denk dat bijna iedereen diep in z’n hart veel liever hoort dat de weg naar fijn (en soms heus ook vervelend) werk en een leuk (en soms heus ook lastig) leven zelden geplaveid is met alleen maar gouden steentjes.
Dat er onderweg soms zomaar beren opduiken. Grote gevaarlijke bruine beren. (Boo!).
Dat er wegversperringen zijn. Hobbels en bobbels en struikelmomenten.
Vertellen over haperingen en hindernissen stelt je publiek gerust.
(Hoor je die zuchten van verlichting? ‘Fiew!’)
Helemaal als je daarbij kunt laten zien hoe je weer overeind bent gekrabbeld.
En daarna (grrr!) nóg een keer gevallen bent. En met een kusje d’r op opnieuw fier rechtop ging staan….
Misschien nog een beetje bibberend, maar tóch!
Je struggles delen geeft je charme. Maakt je niet kwetsbaar, maar transparant.
Echt. Geloofwaardig en like-able.
Waarom? Omdat een beetje geworstel héél herkenbaar is.
(‘Pfff, gelukkig…’ of ‘O, ja. Dát!’ En ‘Goh, jij ook?!)
Dus, ben je net bezig met je ‘Over mij ‘ pagina? Bereid je een praatje voor en wil je daarin iets over jezelf vertellen?
Haal er dan gerust een klein beetje gouden glans áf!
Rauwe randjes en akward-kantjes zijn véél betoverender.
Caroline
En nu jij! Hoe praat jij over jezelf? Durf jij je onzekerheden te laten zien?
Of te vertellen over de dingen die niet (meteen) goed gaan in je werk?
Wil je reageren?